Unsa nëichstes Kino wår in Straß, då håt ma miassn bis Straß zFuaß gëihn, und dås wår anahålb Stund. Und nåchher is die Gaufilmstelle kumman, und dëi håbn in Gamlitz Fülme gmåcht, in die klanan Orte håbn sie Fülme vorgfihrt, und dås håt die Leit gfålln, und uns håts a gfålln. Und außerdem wårs sou, ba der Gaufilmstelle håts keinen Eintritt gebn, und beim Kino håt ma miassn zåhln. Und natirlich is vielleicht a auf derer Årt Propaganda reinkumman, wås mir nëit iberzougn håbn.

Naš najbližji kino je bil v Strassu in tja smo morali hoditi peš uro in pol. Pozneje so predvajali filme tudi v manjših krajih, tudi v Gamlitzu. To je ljudem ugajalo, nam tudi. In razen tega ni bilo vstopnine, običajni kino si pa moral plačati. Seveda so na ta način peljali propagando, ki nas pa ni prepričala.